Kağıt Mendil Beyaz

Bu gün kar kara
Kağıt mendil beyaz...

Çocuğun üşüyen ellerinde
Kağıt mendil beyaz...
Çocuğun elleri masum...

Ey kapitalist dünya
Sen karasın
Ve kış kara
Şu kağıt mendil beyaz...
Sıcak bir çorba olacak
Çocuğun ellindeki paralar...
Masum ve beyaz...

Para savaşında bir çocuk...
Elinde kağıt mendil
Bir ailenin gecesine tek kandil

Kağıt mendil beyaz
Çocuğun elleri mosmor...
İstanbul kara bu gün...
Beyaz diyemem kara bu gün

Şu çocuk bir çiçek
Elinde kağıt mendil
Bu otobüs durağı kalpsiz
Ne güneş var ne şefkat...
İstanbulda


Her şey sus pus
Kağıt mendil
Tek dil
Koca İstanbulda


Otobüsler donmuş
İçim ısınıyordu evimi düşündükçe
Yiyecek arıyordu kuşlar
Soğuk bir yiyecek bile
Isıtır içlerini

Koca İsranbulda
Ne güneş var ne şefkat
Kış kara
Yakacağı yok üşüyor fıkara...


O gün
Toprakta ve gönüllerde kış
Dedi
Kağıt mendil
Oldu dil

Kuşlara acıdım
Kağıt mendil satıcısına
Acıdım

Kağıt mendil
Bir dil
Susmadı hiç
Neler anlatmadı ki
O gün bana
Dedi .
"Çocuğun babası hastadır"

Ah çocuk
Yok alan
En sıcak parayı üşütür ellerin…
Üşümüş yanakların güllerin...
Dedi durdu
Kağıt mendil

Yüreğime açar yara
Kuşların hali...
Ve halin çocuk
Dedi durdu
Kağıt mendil

Çepte yok para...
Dedi durdu
Kağıt mendil

2.5/5 Toplam verilen oy :