Sen damarlarımda dolaşan kansın
Canımın içinde yürekte cansın
Varsın eller beni kul,kölen sansın
Beni bu hallere koyan UTANSIN.

Canım dedim sen bilmedin sevgimi,
Acımadan kırdın güzel kalbimi,
İçim yandı diyemedim derdimi,
Yüzüme gülmeyen kader UTANSIN.

Biz iki bedende bir can gibiyiz
Mecnunla Leylayız Kerem Aslıyız
Aradaki dağlar sanman ayrıyız
Bize ayrılığı yoran UTANSIN

Sanadır bu sözüm ey kalbi taşlı
Bu aşk baharında kalmasın başlı
Gurbet el de beni gözleri yaşlı
Bırakıpta kaçan kalleş UTANSIN

Çektiği ezaları zalimane yaşatan,
Güleceği mevsimde Seheri hep ağlatan,
Var olduğunu sanan zalim fail UTANSIN
Bende çözülmeyen gizli çilesin
Nasıl yandığımı nerden bilesin
Bekledim de durdum yola gelesin
Seven yüreğimi yaran UTANSIN.

Sevdan ile yaktin bagrimi basimsi
Sevda pinarinda yikayin naasimi
Aysel diyarindan getirin mezar tasimi
Sevda atesini yakip giden UTANSIN

Öyle bir zerafet; edilmez tarif,
Çiçek gibi hassas,o kadar naif.
Bülbül gibi içli, gül gibi zarif
Bu güzel yüreği vuran UTANSIN.

Servetimi sana verdim diyordu,
Ömrümü yoluna serdim diyordu,
Enaz annem kadar sevdim diyordu,
Şimdi el yerine koyan UTANSIN.

Yakıp kavuruyor aşk ateşi bil
O güneşe karşı ne yapar ki çöl
Ben ona gönlümden gönderirken gül
Yabanlarda diken deren UTANSIN..

Aslında sevmeyen yüreksizlerin
İşleri hep öyle yalan ve dolan
Bir zaman verilen sözünden dönen
Aşkı beş paraya satan UTANSIN.

O idi mihneti derdi yükletip
Çekilmedik acıları ekletip
Ömür boyu kapısında bekletip
Yare yüz vermeyen yaran utansın

Beni hiç bir gün aramasanda
Seni ben hep düşüneceğim
Benim için hiç ağlamasanda
Sensiz ben hiç gülmeyeceğim
Beni bu hallere koyan UTANSIN.

Ben ona vermiştim, bütün sevgimi
Vebali bumuydu, yaktı kalbimi
Acılar yaşatan, sormaz derdimi
Beni bir başıma, koyan UTANSIN.

Birgün güldürmedi yüzüm sefadan
Katlanır bu gönül aşka vefadan
Utansın verdiği eza cefadan
Cana can olmayan O yar utansın.

Yüreğinden taşanlar sel olmuş,
Dünkü dostlar bugün el olmuş.
Yıkılmış gönül, baykuşlar dolmuş,
Gönül sarayını yıkanlar utansın

Sen böyle değildin, bilmem ne oldu,
Mutlu yuvamızı bozan utansın.
Kurudu bahçemin gülleri soldu,
Varsın kuyumuzu kazan utansın

NEDEN BANA ÇOK GÖRDÜN SEN BU AŞKI
DİLİMDEN DÜŞÜRMEDİM BEN BU ŞARKIYI
GÜN YÜZÜ GÖSTERMEDİN Kİ BANA CADI
BENİ ALDATAN O GÖZLER UTANSIN.

Üflediğin aşkı alsan canımdan
Ruhuma bir ayaz vurur anımdan
Yokluğun sebepsiz geçti yanımdan
Sevdamızı vuran kader UTANSIN.......

2.5/5 Toplam verilen oy :