İşte Böyle

Seni
Gökyüzünün mavisini
Çorbamın tuzunu
Çayımın şekerini
Uykularımı çaldılar
Gözümden nuru aldılar
Dilimden oluru.

Vermediler
Seninle yaşamak denen mutluluğu
Vermediler bana bu onuru
Önüme serdiler hep imkânsızı
Zoru
Yüreğime koyup, bu sönmeyen koru
Öyle bir sevdirdin de kendini
Sonunda sen de kayboldun ortalıktan
Başka bir şey bırakmadın geriye
Bu kahır dolu karanlıktan?

Gürsel İleri