Seni ben buraya üsüyesin diye koymadim der gibiydi rüzgar
Öksüz
Kimsesiz
Kirik dökük bir sandalyada oturup daglara bulanik bakan nehirden
Dursa akan cavlan titreyen dudaklarindan calinmadik sarkilarini diyecekti sazsiza birhayli
Sokaklarinda baska dünyasi yok gibiye agitli bir suskunlugu bozarak
Hüzünlü dallardan dökülen zamansizin yemisleriydi sanki damaktaki burukayaz
Nerde kaldin geciktin ey aycicegi günaydin sualine muhatap iskelede
Kacvapurlari sayarak sogukta gönderen ve alan nisan
Dipte
Duldada
Kendi gözünden kayip
Uzaktaki sehirde

Seyfi Karaca…………Nisan / 13

2.5/5 Toplam verilen oy :