Kimi şen şakraktır, kimisi yaslı,
Kimi yaramazdır, kimisi uslu,
Kimi kanaatkar, kimisi hırslı,
Farklı karakterde olur insanlar.


Anlamak biraz zor görünse bile,
Olgunlaşır insan çekince çile,
Sahip olamaz ise dudağa, dile,
Ağzının payını alır insanlar.

Ecelin ne vakti, ne yaşı vardır,
Ne baharı, yazı; ne kışı vardır,
Ne bir dostu, nede sırdaşı vardır,
Gene de bir sebep bulur insanlar.


Dünya dedikler bir küçük kafes,
Burada kalmaya çabalar herkes,
Azrail gelince tükenir nefes,
Vadesi dolunca ölür insanlar.


Başını yastığa şöyle bir yasla,
Kendini kendinle biraz kıyasla,
İnsan ölür ancak, insanlık asla,
İnsanlıkla baki kalır insanlar.

2.5/5 Toplam verilen oy :