İnsanım diyebilene...
Saklanmadan yalan yapaylıkların gizine
hayat yorgunlukları çökmüş ve canından bezmişin
Gözüne , dizine , gönlüne inmeler inmiş misalli verandalıktan
İlk ele geçen yüreklilikle hayatın yüzüne çıkarak
Yeri göğü birbirine katan
İnsanüstü kahramanlıklara özenmeden
Yaşamdan her uzaklaştığı adım kadar
frengilere sürgülemeden olabildiğince kendi kalan masumunu
Zaafıyla,
Zerafetiyle,
Sakar sukar , dosta akrancalı...
Sevimli ve bahtiyar
Ne güzel yakışacaktır böyle sevene aşk
Kendince kalbi bir olup hani
O kadarcık bile olsundan
... insanım diyene

Seyfi Karaca........Aralık / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :