Köklerinden koparak nereye gittigi ve nereye varip nerde duracagi bilinmeyen yükseltiler hendegine daima altaltalanmis basamaklari koyarak olagan disiligin pürüzsüz, dörtköse, cilti cilasi bozulmamis torna ve tezgahlardan cikmiscasina soguk; somurtkan; kiziskin;…. küslükte köhnelikte kilitli kalipli durumsuz duruslarda pisipisine tavirlar sergilemenin boyluboyuncasini kendine giydirmenin sonu; yükseldikce kendi boyundan askin hadsiz hudutsuz yasam yitigi bosluklara dikilip devrilmeler dolusu carmihgahliktir.
Gülüsünü, sevincini, düsüncesini, fikrini, inancini, beklentilerini, hevesini, arzusunu, özlemini, niyetini, duyumunu, duygusunu, takdirini, itirazini, katilimciligini, paylasimciligini, savini, iddasini, ilgisini, iletisimini, bagini, ihtiyacini yani hakki olup da icinden gelenleri icinden nasil geciyorsa öylesine tabiatlanmis yasam toprakli aliskanliklarindan ille YÜKSELEREK kimselerin ulasip yetisemeyecegi yalnizlik yabancilasmalarina icinden ve arzusundan gelmedigi halde kendini kat kat disipline edip ambalajlamak mecburiyeti, herkesten yükselerek bir yere varamayacagi alcaklik dürtüllerine mutlak mahkum olmanin ve bu ugurda bütün sosyal yasam dengelerini hukuksuzluga, haksizliga, yolsuzluga, vicdansizliga, ilgisizlige, hiclige, sorumsuzluga sefil sürümünden ve elinde olan tüm insanligini azaltip eksilterek tümden yoketme pahasinin, insanligi teksira halinde tertipleyip tektiplestiren DIKTALASMA firavunlugundan ileri gelmektedir. Günün birinde cildirasiya herkesten yüksele yüksele yasamin bütün kiyilarindan cekilip temelli esir edenin ne üdügü belirsiz insanüstü ucurumlara kimsesizlesen amansiz azginligin ölümcül yazlnizlastiran cinneti, cehenneme taraf cevirdigi carkinda iniiiim inim karanligini bile tanimlayamayacak girdaplarin ezici büyüklükte zindanina siginarak kendini kendinden kacirip saklayan insanini kana, kire, kine, nefrete, ayrismaya, bozguna, sogulmaya, seyrelmeye, sinmeye, sönmeye agulanip susamiscasina boyun egen tahribatlar altinda her yanini gürültülere koparak; yüksegin yükseginden cözülüp dagilan zulum yekunu yangin ve yikim sarginlarini yapiskanlasip zifirilenir.
Sonunda yapisip kaldigi özgüveninden yoksun ve hayatinin hertarafi bütün azgin acimasizliklarla kusatilmis yabanciligin insanlik disina sartlandirip hapseden makina sahipliligi kendini buyurup emretmedikce oynayip gülümseyemeyen kapatilmis kundaklasmis haliyle insan, sohbetleri insan diline duarsiz, niyetleri haram, iliskileri uzaktan uzaga igreti, yakinliklari kacak, hisimliklari muariz, özlemleri yapmacik, sevgileri sanal, muhabbetleri fitneficur, samimiyetleri kaypak, dostluklari hin, ortakliklari bencil, paylasimlari cimri, arkadasliklari mecburi, komsuluklari gösteris, dayanismalari hirs, ahbapliklari gammaz, ortakliklari düzenbaz, güvendirdikleri tezgah, selamlari sahte, tembihleri pusu, vaadleri yalan, güvencleri talan, arzulari dürterek uyandirilmis kin ve nefret, iki yüzleri hain, ziyaretleri göstermelik, mevzubahisleri lagaluga magazin, sosyallikleri sifir merkezkacli sömürü soygun ve dikta düzeneklere esir düsüp….
Tiyatroya sinemaya carsiya tatile giderken ve hatta postaya bakarken bile, artik kendilerinde olmayan insanliklarina uzaktan bakip eksigini hayatin her yerinde duyduklari yitik firariler intiharina kivilcim cakarak savrulmus esmis bilip bulamadiklari yanginlarda savrulup sacin olmaktan beri gelen ve nice köklerinden koptuklari insan eskisinin, küskün külllerini deser dagitir gibidirler.

Dipnot : Yazini güzünü kirlangicini sögütlü salkimlarini ve selvice boylu kavaklarini yitirmeden evvel, insanini yitirdigi yerden dolunaya, kutup yildizlarina, hüyüklere ve nutku durgun degirmenlere tellal cikip bagri bulanik irmaklardan su calkalanir gibi yangin yangina poyraz eyledi buruk badelerde bozgun harmanlarin köyleri...gül dikenden, sacak topraktan, koruk asmadan, saklambac salincaktan baglandigi gönülleri usanip kopmus, feryada figan baglayan sanrilarin pesine takilip gitmisti cünkü. Yazi bu meram babindan kalemi kagida kefil tuttu. Sevgiyle

Seyfi Karaca…………Mayis / 14

2.5/5 Toplam verilen oy :