Şiir Tutkusu

Menü

İnsana Özgün Menteşe

Niye benzer Menteşe insana, insan Menteşeye...?
Çünkü esen rüzgar, yağan yağmur, tipileyen kar
Ne kadar ele avuca gelmez cana yakınlıkta hayatı bağrına basarsa
Işıl ışıl gözleriyle gözbebekleri kaşına ok
Kirpiğine yay
Kalbine ateş buğulcanlarından can kaynatan insan gibi
İnişli çıkışlı, yokuşlu ve düzlü..
Menteşedir hani...Çırılçıplak saran kol-kucaklarıyla dağ desen dağ
Dere desen dere
Bayır desen aşkı en divanesinden yanık otların
Ve ıssızlığı kalbiyle kaplanan buruk yemişli ağaçların
Dutların
Eriklerin, elmaların, üzümleri
Kimi kara kimi ak gerdanlı salkımlara salınan bahar gelinliği
Bağ desen bağ, bahçe desen bahçe...
Kenarları köşelenmemiş kırık kırpıklardan yamasız
Menteşe...
İnsan tabiatından öp öz, eşdeğer, çok dalgalı bir deniz
Sütlimanlı sığıncak...
Bazan hoyrat harmanlara poyraz poyraza,
Bazan yelden yikinmiş,
Yelkenleşmiş nemli bir çiğ tanesi güz dallarına göçmen konandan
İnsan Menteşeye, Menteşe insana
Ütüsüne dokunulmamış jilet kıyımı bir kumaştan olmayıp
Atölyelerden üretilmemiş İnsan ve topraktan olmayıp
Dörtkenar, üçbuçuk köşe, kutu kutu kutular içinde
Pençe pense olmayıp..
Esen aklı
Tozan gönlü
Eli, ayağı, dişi, tırnağı, ayali hayali farklı
Özel ve güzel...
Çantada kekliğe tutsaklaştırılmamış hayat yamaçlarından
Yakası bağrına açıklara çıldır özgür
Ve üstünde oynanmamış el yapımı oyuncağa
Maskara olmamış haliyle fedak"ar
Can desen can, canan desen ...
İnsan Menteşeye,
Menteşeyse dengi dengesine öp-öz insana....

Seyfi Karaca........Ekim / 11
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca