Kimi neşelidir, kimisi yaslı,
Kimi yaramazdır, kimisi uslu,
Kimi kanaatkâr, kimisi hırslı,
Farklı karakterde olur insanlar.

Anlamak biraz zor görünse bile,
Olgunlaşır insan çekince çile,
Sahip olamazsa dudağa, dile,
Ağzının payını alır insanlar.

Ecelin ne vakti, ne yaşı vardır,
Ne baharı, yazı; ne kışı vardır,
Ne bir dostu, nede sırdaşı vardır,
Gene de bir sebep bulur insanlar.

Dünya dedikler bir küçük kafes,
Burada kalmaya çabalar herkes,
Azrail gelince tükenir nefes,
Vadesi dolunca ölür insanlar.

Başını yastığa şöyle bir yasla,
Ve insanlığını lütfen kıyasla,
İnsan ölür ancak insanlık asla,
İnsanlıkla baki kalır insanlar.

2.5/5 Toplam verilen oy :