Şiir Tutkusu

Menü

İnsan Manzarasız

Balıkcı büfesinde
Önünde bira maşrafalı tombik kadın
Morarmış göz çukurlarına ha bire lallık yeşillik sürerken
Olmayan yüzünü bulmaya çalışıyor gibi
Pamuk kaşarlıyordu ..Ve bunun sonu yoktu bilerek
Seçkin mağazalar önünde
Tek bacaklı bir adam
Evinin eksiğini tamam etmek için
Tek ayak üstü hüner sergilerken
Omuzda, kolda, ensede ve iki değnek ucunda
Top sektiriyordu...Ve bunun sonu yoktu bilerek
Hüzünlü seslerde tek yürek olmuş çello ve klarnet
Bir ucundan bir ucuna insan denen coğrafyayı
Çardaş, balad, acemşirandan solfejlerken..
Batıyordu bütün renklerden solarak gün
Ve bunun sonu olmadığını bilerek
İnsanlar
Birbirinin suskun dolaşkınlarında
Hemşehirli ve yaban
İnsanlar ille kalabalık bir zihinle
Kendi kendilerine kapanırken..
İşin günahını karanlık üstleniyordu
Ve bunun sonu yoktu...bilerek

Seyfi Karaca........Kasım / 10
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca