Hep gecici seylere küser gibi
Tül perdeleri ve yumusacik elleri vardi limandaki esintinin
Gel iste cevizler dökülüyor deredeki yoluna
Sazliklar hic calgisi olmayan sarlkilari tutusuyorlar kendincede hüzzamda
Gel iste cagrildigina gidiyor göc
Omuzlarinda yorulan cicegi artik yazindan göcen ve bahara uzak
Ne kadar yaraliydi ve ne kadar sarilari giyinmislerde solgun
Bir agitli yüzün hickira benziyle sessiz ki uzak…
Kendi icine dökülüp kapaniyoreylül eylül
Güz bulanigina toprak seren damlalar

Seyfi Karaca …………….. Eylül / 14

2.5/5 Toplam verilen oy :