Şiir Tutkusu

Menü

Hüriziye Gelıncicekligi

Gelenler gidenlerin heybesini izini doludizgin yaz kirlangiclariyla sigircik sigirciga konup havalanan mevsimlere destelenip tirpanlanmis ekin boyu tarlalik firezlik…
Gökyüzü mavi dedikce mavi. Arasira süs teyyareleri ve arasira ucsuz bucaksiz kol kanat yetismeyen derinligin suluboyasindan beyaz bulut lar serpistirip dokunduracak kadar gökyüzü mavi, yeryüzü sari sicak yaz…
Seklemlerini yuyan bir pinar, selvi kavaklarin igdelerden asagiya tütüp giden kizgin kavrulmus günü sabah serinliginden alip `bütün kuslar yuvasini yapmis dügün dernek icinde, medarim ömrüm ben bir serce kusu kadar bile olamadim `dertlisinden saz calip keman girnata…
Baglar budanir, bahceler bickin….
Sogandan büberden girmizidan duttan erikten bülbülden, karamih bayirlarinda kizil topraklara navruz cemreleri nasil düser dökülürse, öylece harman yeri olur giderdi etekleri ocakta kurulu sofralara ögün krtarmaya tutusmus kizlar gelinler…
Ve biri gitmeden biri gelirdi. Daglar sahit tepeler isaret yollar kilavuz… her yorulan yolcu atlidir belki, belki katir, belki essek…tirnagina tas degmis onca dünya yükünü bir solukluk bir arada bir siginak deresinde NALBANT BÜBERHASAN `ìn evini kime sorsan söyleyen…
Hep bagda derede dagda sürüde yabanda yazida cardakta harmanda, kendi güzelligini hic yitirmiyen ve hep yaslandikca her avare zaman yolcusuna yitip gittigi dünya yalnizliginin yoksul yanina bildigi gördügü INSAN GÖRGÜSÜNDEN ele avuca sigmayan gönül zenginligini rehber edinen…
Yüzyillarin HÜRiZi`yesiydi, sacaklari binyillardan beri gelen toprak insaninin kendi cagini askin en sonuncu MENTESE CiCEGi…atlar gelir katirlar gelir cic´vi civiyi söken hayat yyolculuklarindan kendini kagnilara setenlere hevenklere derelere yokuslsara kosmus yorulmus izlere izler birakip, bir salkim sögüt gölgesindeki, nalsiz bir demirden atin herseyi paslanmis el degmez yolcu ugramazliginda hallkasi agacin gövdesine kendini saklar gibi, bütün komsuluklarin kapisini nasil ki kimsiz kimsesiz görünmeze savip ugurlarken sürgü ve kilit, harmanini evini yalniz yapildaga koyan sessizikler icinde ….öylece göctü gitti bu dünyadan, HÜRIZIYE adinda kervanimiz göcümüz…

Seyfi Karaca…………..Mayis / 16
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca