Uyuduğumda sen
Uyandığımda sen
Bütün boşlukların arkasından saçaklanıp gelen filizlerin fidan boylusu sen bahar
Püüür pür eğilmişliğini eğer ki bir söğüt dalı ve serçelenmiş yuvada
Eğer ki, dolunayları arkasına düşürmiş Alposlandan sırtı navruzlanmış dertlice dağ
Her bir yamacı öpüp koklamaya doyamadığımı desem ki, beni keremine yakan tomurcuk
Böyle bir yeri kabul edip hoyrat sesiyle başı boş rüzgarların
Çeşmelerin ılgasına yağmursa.. al ..! götür bir de benden olsun diyerek ilk gözağrılarımın
Höyükten belki beni,
Esen estiren karayelli
Belki çayırlıktan, poyraz poyraza bozkırları örtülenen
Desem ki, deliyim, hem de ne mecnun..Sızısında gülümsediğim yaram sen..
Ötem, berim, dünüm ve yarımım..
Fikrimde sen
Hayalimde sen
Sılam...
Toprağım..

Seyfi Karaca

4.00/5 Toplam verilen oy : 1