Hayat Soframda Çürük Meyvesin

Soğudum bu hayattan
Sofrasında çürük meyve

Bal yemedim
Çürük meyveler yedirdi bana hayat sofrasında...
Ve elinde taş bu hayatın ...
Ah hayat soframda çürük meyvesin

Nereden bilirdim üvey anneymiş hayat...
Nereden bilirdim varlığın kuzey kutbunda kaldığını dünyanın
Şikayetçiyim bu hayattan bu dünyadan

Şikayetçiyim asrımdan
Ve sunduğu hayattan
Bu hayat kabil
Ağla gönlüm sensin habil

Anlamışım da ne olmuş
Hayatım zulüm...
Gel tut elimden gülüm
Ağlar gönlüm gönlüm Habil

Affet Allahım beni
Affım için dualar et gülüm
Çürük meyveler yedirdi bana hayat sofrasında..
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...

Açtım bağlı gözlerimi
Bir çöplük hayat sofrasında
İyi ki, ölümlüyüz
Bütün iğrenç yiyecekler hayat sofrasında
Nerdesin anne
Çürük meyveler yedirdi bana hayatım ...

Çok cimri bu hayat
Şikayetçiyim bu hayattan
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...
Yetim gözlerin annesi
Güneş yüzlü nerdesin
Çürük meyveler yedirdi bana bir hayat ...

Neredesin ey bahar yüzlüm
Ay sözlüm
Çürük meyveler yedirdi bana hayat ...
Yetim derelerin annesi nerdesin

Sil yıka elini yüzünü bu gönlün annesi...
Ağlasın mı kirli ellerine bakıp bakıp bir sokak çocuğu bu gönül

Nerdesin yetim gönüllerin annesi...
Çürük meyveler yedirdin bana hayat ...
Al başına çal ey hayat bu iğrenç sofrandan kaçıyorum
O gözleri bağlı çocuk yok karşında artık
Kor haykırışlarla ağlar bir sokak çocuğu bu gönül


Kirlendim yağmurlar yok mu
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...

Nafile bekleyişim
Bir kuraklık var insan kardeşim bir ömür de beklesem
Ağarası yok elimin yüzümün

Çaresizliklerimiz ölü kuşlar gibi
Ve
Ne hilal ne bir yıldız var gecesine güzelliklerin
Ne kazanılmış bir bedir gördüm tarihinde gönlümün
Onca dert buldu gönlümü ya nerde huzur ...
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...

Ve insan kardeşim
On taş yedim başıma iki ceviz geçti elime her ceviz kapma yarışında...
Dürüstlük ,o koca devlet silinmiş haritadan
Yazlık kışlık elbisesi var yalanın o bir zengine olmuş gelin...
Susmak reva görülmüş her bülbülle korkuları zalim mi zalim hakkı haykıran dilin
Sevap arama günah istemediğin kadar bol tabak tabak kir
Hayat sofrasında
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...


Yaralı geyik gibi her gönül
Sevaplar uzak bir dağ
Yarasını kimler sarsın...
Bin yara aldım hayat sofrasında
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...

Zaman bir savaşçı gönül ülkesinde
Bin depremle yıkan binalarını gülün
Bin atom bombasıyla uçaklarıyla tanklarıyla savaşan bir öksüz çiçekle
Çiçeğin öksüz haritası
Kuyular çöplükler
Yol belli değil ışığın askeri için
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...

Gül insan ve çiçek düşünce ağlamasın mı bahtına
Baharsız kışlar peş peşe geldi
Leşler gördüm hayat sofrasında

Güneş say Aklı
Ay say vicdanı
Bunları sil
Geriye karanlık kalmaz mı
Güneşini yitirmiş bir kördür gönlüm
Hayat sofrasında
Cennetim nerdesin
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...

Her yerde perde
Gözlerini bağlamışlar sokak çocuğu olmuş gönlüm
Bütün beyaz düşler beyaz güvercinlerdir
Nerde güvercinleri göklerin

Günahlar ,cahillikler
Yalan dolan ...
Hayat sofrasında yılan...
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...


Nasıl bir ülkeye benzer gönül denilen şey bilmem
Gülü yok derdi dikeni çok bir ülkedir ömür...
İnsan kardeşim
Mavisi ölmüş bir deniz payımıza düşen
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...

Nefis denilen şey en çok da kara toprağa benzer
Bu kara toprağa
Karanlık dikmişler ağaç diye
Karanlığı sulamışlar ağaç diye
Olmaz olsun bu bahçe
Gül büyütmeyen bu bahçe
Nerdesin yetim gönüllerin annesi...

Her parçası mezarlık...
Bir dünya benim gönlüm
Cihan harpleri yaşamış bir dünya gönlüm
Yaşım kırk olmadan
İnsan kardeşim masallarım nerede

Sevgi ölmüş saygı ölmüş
Ölmüş güzelliğin askerleri
Taş dikelim bu mezarlıklara da

Bal mı olsun...
Kuş sütü mü beklenilir
Hayat üvey anne sofrası insan kardeşim

İnsan kardeşim
Güneşsizdir bir kutup yazı bu hayat...
Bir yaz için iki güneş yetmezken
Ne umulur ki, böyle bir hayatın sofrasında
İnsan kardeşim cennetim nerde
Nerde yetim gönüllerin annesi...

2.5/5 Toplam verilen oy :