Şiir Tutkusu

Menü

Hayat Mı Oyun Sen mi Yalansın

Laf söz etme kalmamış zaten artık bir karakterin.
Sana bedduam osun iyiliğe dilediklerim.
Ona giden yollarına engel olsun bir zamanlar hissettiklerim.
Hayat mı oyun sen mi yalansın ey zalim sevdiğim.

Bu yaşananlar sebep olur belki Azrail gelir tez vakitte.
Unut demekle unutulmuyor güzelim iğne atsan saplanır derde.
Başını yaslama soğuk duvarlara elin gitmesin.
Hayat mı oyun sen mi yalansın dikkat ette günahlarına tökezlemeyesin.

Önceden gitmeye gerek yoktu sevgili hepimizin gideceği yer mezar.
Geceleri yüklü dert çekerim sabaha karşı ederim intizar.
Ulaşamadığım kadar uzak yıldızlar bencil oldu umutlar.
Hayat mı oyun sen mi yalansın bilmem akşam senin derdin canımı sarar.

Mutsuzluğun zindanındayım kapılar ise kurtulamadığım bir parmaklık.
Camın yine kirlenin perdenin arasından bakınca etraf bulanık.
Uğraşırım hayatla genelde ben olmuşumdur kazanamadık.
Hayat mı oyun sen mi yalansın gerçekle bir tanışamadık.

Yazmak çizmek inanın çare değil dostlarım yine benden gitti.
Oydu ulan oydu beni kötü yollardan saptıran tek kişi.
Unutulacağını sanma inan çok isterdim seni görmeyi.
Hayat mı oyun sen mi yalansın yemişim aşkınızı meşkinizi.

İçimde dinmek bilmeyen fırtınalar dertleri yine savurdu sağ olsun.
Sen bulunmazlardan bir çöl ben ise bir damla suyum.
Böyle hayat yaşanmaz olaydım açmamış bir tomurcuktum.
Hayat mı oyun sen mi yalansın ben böyle kadere koyum.

Sahte sevgine muhtaç değilim ama varlığınla olurdum mutlu.
Gidişinin ardından Azrail le aramızda oldu işte mevzu.
Dert ektin çileme isterim bende iyi bir hayat mutluluk dolu.
Hayat mı oyun sen mi yalansın vereyim gel can borcumu.

Bak gülüm daha 44 yaşımda duramıyorum dimdik.
Kader acı dolu senaryo hayatı bilirsiniz dandik.
Sefilleri oynuyor kalbim cepte yol metelik.
Cepte olmasa da ağa biz hep erkek gibi sevdik.

İsyanlar üstüme kurulu bir hayat istememiştim ben.
Gece gece giderken karanlık sokakta yaşlar süzülür gözümden.
Kalabalığı sevmem yalnızlık tam dengim geçme kalabalık caddelerden.
Hayat mı oyun sen mi yalansın bıktı söylenmekten.

Baştan sona hep düzenbazlıktı senin aşkın.
O kadar değer vermiştim sana boşa çıkardın.
Selbest kaldım artık istediğim gibi kendimi façalarım.
Derdim çok kardeş zevkten kendimi parçalamadım.

Çorumu inlettim herkes şaşırdı bende ki bu aşka.
Herkes özendi sahip olmak istedi senin bu sevdana.
Değer bilmez kıymet görmezdin yazık ettin Sehere.
Hayat mı oyun sen mi yalansın haydi yine yalana başla.
SEHER TÜRKMEN325 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : ??????