Hayat çizgilerim zikzaklarla dolu.
Kimi zaman geveze kuşların sesi duyuluyordu,
Kimi zamanda asık suratlı köpeğimin sesi.
Ama çoğu zaman sessizlik hüküm sürüyordu,
Zikzaklı yollarımda.

Hesapsız bir konuşmanın acısını çekiyorum.
Bir hiçsizlik duyuyorum ruhumda.
Ve rüzgarda savrulan bir yaprak gibi,
Gidiyorum namütenahi bir yolda.

Asılsızca doğan yeni bir güneş.
Amacı olmayan kötü bir gün.
İçine çekçeye çalışan bir kasırga gibi,
Sarhoşluğun pençesinde dolaşan,
Kör bir mecnunum.

Her başbaşa kalışımızda,daha büyük darbeler alıyorum.
Hayat çizgilerim iyice derinleşirken,
Birkez daha düşüyorum yere,
Zikzaklı yolumda giderken.

3.00/5 Toplam verilen oy : 1