Hayat cimri Oldun Gönlüme

Bir damla yağmur vermedim çölüme...
Hayat cimri oldu gönlüme...

Tevbe kapısındayım şimdi
Hayat cimri olma gönlüme...

Kırk yaşındasın şimdi
Çocukluğun gençliğin,heba oldu ama
Girdin dedelerinin izine
Girdin rahmet ülkesine o altın çağın
Ve gönlün gülle yıkadı kirini...
Gönlünde doğunca gül sevgisi yıkıldı karanlığın
Çölü gül bahçesi yapan sevgisi.

Aşk mı verdin
Otuz yıl kırk yıl
Hayat cimri oldun gönlüme
Hayat vermedin bahar
Gönlüm tek gülüm

Cimri kapın
Hayat cimri oldun gönlüme
Ağlarım,gülmem
Asrım zalim
Kime anlatayım derdimi

Asrım cimrisin gönlüme
Hayat cimri oldu gönlüme
Güneş görmedi o sarmaşık çiçeğim

İşte yaş kırk
Kırk yaşın da yıldızları var,yırtar karanlığı...
Kırk sayfası koparılmış bir kitabım şimdi
Kırk kış görmüş bir ağacım …
Hayat dert vermede cömerttin

Kırk yaşındayım
Bir tepe üstünde
Kırk odalı bir evim
Kimi oda aydınlık
Kimi oda tozlu
Balkonlarında yok çiçek saksıları…
Şimdi tevbe zamanı...

Hala önünde develeri
Asrın çöllerinde gönlüm .
Çöl verdin gül vermedin hayat

Bir ömür heder oldu
Bir gün kapımı çalacak ölüm
Ama o rahman
Karalar bağlamam

“Şefaatine güvenim sonsuz
O rasulün o gül rasul
Seevgisiyle yandım
Ve affına güvenim sonsuz
O Rahmanın …şefkati sınırsız o
Hasretiyle yandım

2.5/5 Toplam verilen oy :