Hani seninle beraber ektiğimiz
Bir ıtır çiçeğimiz vardı
Bir de kırmızı gülümüz
Küçücük saksılarında kaktüslerimiz
Ayak seslerinle güler
Neşeli kahkahalarınla şenlenirdi evimiz
Mutluluk doluydu ya hayallerimiz
Ayrı mı kalacaktık böyle
Ayrı mı kalacaktık biz
Şimdi sobamızı yakmıyorum
Senin yokluğunun soğuğunu ısıtamıyor zaten
Eşyaların hepsini eskiciye vereceğim
Senin boşluğunun yerini hiçbiri dolduramıyor zaten
Masamın tozunu almıyorum
Yemek dediğin bir iki lahmacun
Geçiştiriveriyorum işte
Biliyor musun
Hani o beraber ektiğimiz çiçeğimiz hala duruyor
Müsaade etmedim kurumasına, sararıp solmasına
Ve ben
Ve ben onu her sulayışım da ağlıyorum
Sanki senin saçlarını okşar gibi
Yapraklarını okşuyorum
Hani seninle beraber ektiğimiz
Çiçeğimiz vardı ya
Adını hasret çiçeği koydum
Her açışında sen diye kokluyorum
Ben onu sularken hep, hep ağlıyorum...

Gürsel İleri

2.5/5 Toplam verilen oy :