Sanmayın hasret, hayâli bir düşüncedir
Biraz evvel beni yolcu etmeye gelendir
Yüzü gözü kulagı var idi
bana yandaş oldu
girdi koluma dolaştık sokaklarda
Oturduk Boztepe’nin nazarında
Demli bir çay semaver kucağında
Dertleri kederleri yol ettik
Muhabbet öyle oturmuş ki, deminde
gece öyle bir yatmış ki pusuya
kulak kesilmiş bu doyumsuzluga
Hasret ile hasretleştik kana kana
Hatırı gitmez bin yıl daha...
Sarılıp kucaklaştık
iyi bak dedi kendine
beni hep hatırla, unutma dercesine
gözleri düştü önüne
Buruk, biraz sitemlice
Ve ayrıldık
gecenin koynundan kalkıp gelen
Sabahın soguklugunda...
...
Vedalaştık işte
Hasret’i gördü hissetti bu gözler...
Varlığını iyice Belledi yüregine...

2.5/5 Toplam verilen oy :