Ben ne “usta şairlik”, ne şöhret peşindeyim
Sonsuzluğa seslendim, türkü yaktım kimse yok.
Şeytanın peşindeyim, meleğin düşündeyim.
Uyandırmaz yâr beni, yardan aktım kimse yok.

Gökyüzünde şenlik var, yeryüzünde temaşa
İnsanlar memnun değil, mutlu değiller hâşâ
Barış kurban edilir eli kanlı savaşa
Yıldızlarda bir elim, çengel taktım kimse yok.

Ne sevdalar tanıdım, hepsi gönle gam eker
Niyaz ile yalvardım, çağırdım teker teker
Seslendim aldırmazsın, gönül naçar, dert çeker
Aşkına duçar oldum, “ben”den bıktım kimse yok.

Yüce divan önünde kalabalık kasaba
'Günahkâr kalk ayağa ve hazır ol hesaba'
Dilim tutuldu birden, anlattım kaba saba
Bir ben çıkmışım öne, geri baktım kimse yok.

04.07.2005
Zülfikar Yapar Kaleli

2.5/5 Toplam verilen oy :