Alle lelli günışığı serpelenmiş eşikte
Nefes nefese çarpacakmışız gibi neredeyse
Zevk-i safa rüzgarları esmişliğin dengesini şaskınlığına yitirmiş
Kıyısı denizlerine batık limanların can kurtaranı
Caaaan.!
Isssız ılık ve sığınaksız
Bir göç kuşunun son kanat yorgunluklarını yolüstü hanlardan birine
Biri değilse öbürüne bırakırcasına soluk soluğa
Ayakları yosun bağlamış merdiven yokuşuydu, koptu düğümler, çaktı çıra
Saçaktan,
Daldan,
Duvardan ıpıl ıpıl başaşağı dökülüp giden hayretim
Ve en kuytularına düştüğüm kimliği belli savrulmuşluklarımdan
Belli ki , başım dönmüş ,
ince yerinden yoklanmıştı kalbim..
"Bu yüz, bu zülüf, bu bakışları kendine bela bıçkınlık
Bunca güzellik !" ancak diyebildiğim kadın;
Durdu, döndü,
"Geçinip gidiyoruz saydıklarınla
Hayata ve bana bakacak kadar lazım olanlarla" der demez
Sendeledi birden güneş,
Yerinden kımıldadı yapraksız ağaçları deşip delen gölgeler
Ve ben ;
" Çok daha fazlasıyla bütün bunların hepsi sana aşktan emanettir" derken
Titredi ışık, kendi gülümseyişlerine yakalandığı kadının
Bütün bu rüyada
Ağır usullara adım değiştirdiği anda vakti zaman
Kar suları dengeye ılıdı, güneş aktı gün kucaklarına ve kordonsuz saatlere
Toprağın uykusu
Melulünden yenidoğdulara sırıl sıklam ödünsüz
Baharmış galiba sessizliği uyandırmaksızın duyan
Bir damla buz yankısıyla sanki bütün sevdaları kip diye kesilip
Edeceğini etti toprak tüttü gitti,
Yanmış bir ateş gibi
Divanesine susadı

Seyfi Karaca

3.00/5 Toplam verilen oy : 1