Şiir Tutkusu

Menü

Güle Ver Gitsin

Bırak şu garezi,vazgeç şu kinden
Akan boz bulanık, sele ver gitsin
Saklama sevgini, çıkar gönülden
Fitneyle,hasedi yele ver gitsin.

Yüreğinde cümle, kullar barınsın
Dışından bakınca, için görünsün
Nefsine yan çık ta, yerde sürünsün
Kibirle,gururu ele ver gitsin.

Allah diye yan ki, dumanın tütsün
Bırak şu benliği, kalbinden gitsin
Bağında şad olup,bülbüller ötsün
Ah ile zarını güle ver gitsin.

Su akıtma sakın yokuş,bayırdan
Buğday beklenir mi kuru çayırdan
Ağzını açarken, konuş hayırdan
Bal olsun kelamın, dile ver gitsin.

Ağacın gür olsun,dünesin kuşlar
Hep sende kabını doldursun boşlar
Kimseye değmesin attığın taşlar
Biriken hıncını, göle ver gitsin.

Bize emanettir ,bu can kafeste
Ecel sıra bekler,gelir aheste
Ömür dudaklarda,bir garip beste
Dinleyip efkarı, tele ver gitsin.

HİLKATİ’yim Allah adın anarım
Abı hayat içsem, anca kanarım
Vebalim çok döne,döne yanarım
Leylayı, Mecnunu çöle ver gitsin.
Ramazan PAMUK4 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
5.00/5 Toplam verilen oy : 2
Ekleyen Kullanıcı : Ramazan PAMUK