GÜLE AŞK

Bülbülün gülü soldu, gülün dalı..
Dalların da kökü..
Kızar köke, dallara..
Kök beslemedi dalları,
Dal yaprakları,
Yaprak gülleri diye…
Neden böyledir bilemez bülbül..
Sadece ah eder, vah eder,
Ağlar durur başında,
Solduğuna üzülür…
Vurur bağrını dikene,
Göğsü kanar,
Kanı damlar toprağa..
Kan su olur,
Su hayat verir,
Solan gülün taçlarına..
Şafak vakti gül açar..
Güle geçmiştir,
Kan bitmiştir bedeninde,
Gül gülmüş, bülbül ölmüştür.
Yine de bekler gül dibinde,
Gül unutmuştur bülbülü…
Boşa bekleme!
Başkaları var yerinde…
Onlar da topraklara düşüp toz olacak..
Seni Mecnun, seni Kerem, seni Tahir saracak
Varınca öte dünyaya..
Çünkü, sen de onlardan birisin;
Sen de sevensin,
Sen de delisin…..
Av. Tufan Kurt

14.10.2009 - Mersin

2.5/5 Toplam verilen oy :