Gül Kokuludur Şu Mendil

Gül kokulu şu mendil
Bir sevgi baharından bir hatıra bu mendil

Bir sevgi baharından bir hatıra bu gül
Bu gül mendil
Ne kaldı o sevgi baharından
Gül kokuludur şu mendil
Ölümle tanışıklığı var gül bilinsin şu mendil

Bir sevgi baharından bir hatıra bu gül
Gül kokuludur bu mendil
Hikayesi bir gül bu mendil gül

Bir sevgi baharından kaldı
Gül kokuludur şu mendil
Ölümle tanışıklığı var bu gül mendil
Gül kokuludur bu mendil

Bir sevgi baharından bir hatıra bu gül mendil
Bu mendil gül
Ölüm sevilir-sayılır buralarda
Ölüm güldür bilmeyen yok buralarda ...
Gül kokuludur şu mendil gül


Bu mendil yaşlı bir yaşlı kadının bu mendil
Yaşlı kadın yatakta
Yaşlı mendil yatakta
Gözleri soluk yapraklar gibi
Eylül rüzğarlarıdır esen evde
Aynaya yansıyan hüzün gece boyu
Ölüm kapıda belli
Gül bellemiş ölümü kadın
Hikayesi çiçek ay çiçeği tarlalarında
Bu gül kadının

Ve
Ölümü çok sevmiş gül olmuş bu kadın:
Kapıdan gel ölüm
Pencereden gel ölüm
Sana engel mi duvarlar
Sana engel mi var..."
Gül kokulu mendil kalacak bu kadından geriye
Bir sevgi baharından bu hatıra bu gül mendil kalacak

Ve
Bir sevgi baharından bir hatıra bu gül
Bu kerpiç ev gül
Gül kokuludur bu kerpiç ev
Ve
Hikayesi gül
Ölümle tanışıklığı var bu gülün
Bu kerpiç ev gül

Pencereden hayat dolmuyor odaya
Çocuk sesleriyle,kuş sesleriyle
Bir fırtınayı atlatma kaygısı var içerde
Çocuklar ağlıyor "annemiz ölecek "diyorlar
Gül çocuklar

Bir sevgi baharından bir hatıra bu gül
Bu kerpiç ev gül
Kerpiç ev şimdi gül olacak bu yörede
Bakıldıkça ölüm hatırlanacak bu gül ile
Kerpiç ev günlerce gül gibi koklanacak
Kur’an okunacak mevlit okunacak...
Kerpiç evin duvarlarında şimdi sessizlik ...
Yetim kalacak gibi eşyalarda bir telaş var
Bu mendilde saklanan göz yaşı değil inciler var
Düğümlenirken bohçası bir ömrün
Çözülür kıyıda geminin gül ipleri

Ve
Kerpiç evde kederli bu gül koca
Eski güllerin nehridir akan yanaklardan süzülüp
Döner-döner boynu bükük bir çift göz
Dertler açar duvarlara
Kim demiş duvarların dili yok…
Kim demiş bu duvarlar gül değil
Ölümle tanışıklığı var bu gülün

Kalpler ağlasın
Kalbim ağlasın ,duvarlar ağlasın
Büyürken mezarda bir selvi şimdi
İşte
Bir sevgi baharından
kalan geride gül kokulu mendil bu …
Şimdi cebinde hep o yaşlı gül kocanın
Bir sevgi baharından bir hatıra bu gül mendil

Terk edilmiş işte
Şu kerpiç ev bir gül boynu bükük şimdi
Yoldan gelip geçene haykırsın ölümü...
Ölen bir kadın değil
Şu kerpiç gül ev de ölmüştür
Şu yaşlı gül koca da ölmüştür
Bir sevgi baharından kaldı bu gül mendil
Geride başka ne kaldı gül kokulu bu mendil …
Şimdi cebinde hep o yaşlı gül kocanın
Şimdi gönlünde hep bir yaşlı kocanın
Gül kokulu bu mendil
Ne kalır ömür baharından bir gülden başka
Bir mezara giden dertli yoldan başka...

2.5/5 Toplam verilen oy :