Yaklaşık otuz beş sene önceydi
Çok çabalayarak açtım burayı
Her zamanki gibi benim işler
Bahçemde üç beş masa yetecek kadar sandalye
Üzerinde en sevdiğim beyaz örtüleri
ortadaki masada alışkanlıklarım
Yaşlı Annem, tonton Babam
vefasız kardeşlerim ve yakınlarım
Onlar kendin pişir kendin ye burada
Sohbetleri hep aynıdır onların
Hesapta ödemiyorlar ama canları sağ olsun
İlerideki masa hani şu güverteye yakın olan
Deniz manzaralı olan
Onlar tutkularım,özlemlerim ve hüzünlerim
Bazen mutluluk bazen göz yaşlarım
İşi çıkanlar, dönmek üzere gidenler
Bazen de dönmemek üzere gidenler
Giderken iz bırakanlar ta... deriden
Olsun diyorum bazen öyle müşteriler geliyor ki...
Geçenlerde bir müşteri hiç görmediğim tarzdan...
Sadece bedeni ile değil ruhu ve yüreği ile burada olan
dalgaları seyrediyor dalmak ister gibi Mavi sulara
balıklarla dans etmek yunusların kanadında gezmek istercesine
Yanına gittiğimde hala dalgın maviliklerin büyüsüne
Bir şeyler alırmısınız hanımefendi dediğimde
Evet beyefendi dedi ve denizi gösterdi
Anlamıştım aslında gönül bahçemdeki saklı mönü
Bugünlerde şu sağdaki uçurumun kenarındaki masa
Genelde boş olan masa ama ne yapacaksın
Onlar bana acımayanlar, belki nefretlerim
Yinede gönlümüzdeler çay ısmarlayacak kadar
Kelimeleri içleri gibi boş olanlar
Gülerken seni hiç görenler
Gerçi kazanç kapısı olarak görüyorum
İşletmecilik böyle bir şey işte

1.00/5 Toplam verilen oy : 1