Sarardı bir komşudan

Dümbelek sesi bazen

Türküler yükselirdi kah derin

Kah incemsi…

Kimi Rumeli türküleriydi

Şen şakrak ağızlarda

Kimi bakir kızların ahlarına karışan

Bir sevgili özlemi…

Biri durur biri başlardı arasız.

İşte sana eğlence, beş parasız

Dinlerdin gönülden göçmen kızlarını…

Dinlerdin ruhunun sessizliğiyle

Yükselen, -sahibi kadar güzel- sesi

Bazen kara kaşlı Aliş’in

Yüreğe açtığı yarayla

Sen de yaralanırdın…

“ Dağlar dağlar viran dağlar

Yüzüm güler kalbim ağlar” derdi kimisi

Viran dağlar inlerdi duydukça türküsünü.

Tuna şuhumsu akardı akardı

Göçmen kızlarının dudaklarından.



Kah zaman nakarat yükselirdi:

“ Evlenmeyen ah çeker ah çeker”

Daha neler, ne sevdamsı türküler

Ne manalı maniler…

Dinleyen bıkmaz seslerinden

Karışır rüzgara Rumeli türküleri

El şaklamasına karışan

İnce, narin bellerin ortada kıvrılışı

Andırırdı Tuna’yı görmeden

Tuna’nın akışını…

Seven, sevgisiyle yalnız kalırdı

Ceylan gözlü, narin tenli kızların…

Yürek zamanca yanardı içinden

Göçmen kızlarının göz süzüşlerinden…

Derin dalardı sevdaya insan

Kapılırdı Tuna’nın torunlarına.



Yine yükselirdi

Dümbelek sesi uzaktan

Yine kurtulamazdı insan

Ceylan gözlerdeki tuzaktan…

“Ah, of” la karışık iç çekişlerin

Yüreğine işlerdi acısı

Uyku tutmazdı gözünü geceleri

Kimbilir hangi göçmen kızının

Hayaliyle avunurdun…



Çeşme başı dolardı akşam üzerleri

Su kadar berrak gözlere dalardın

Kendini kaptırırdın sevdasına

Tuna’lı göçmen kızlarının…

Gül mevsimi gülden geçemezdin

Gül dolar bahçeler, yollar allı beyazlı

Yerinirdin çoğu zaman

Bir gül kadar olmadığını

Bakir kokan saça takılmadığını…

Güller de kıskanırdı sanki

Bakir dudakların ortaklığından…



Pembemsi olurdu bulutlar

Gözler bir an bakışırdı

Kim bilir kime yakışırdı?

Yayılırdı havaya ten kokularıyla

Rumeli türkülerinin ahengi yine zaman zaman

Soluk güzellik solmazdı kalbinde

Demlenirdi kanın içten

Bir viran dağdan

Bir Aliş türküsünden

Geçerdin Tuna’yı görmeden

Severdin, sevmesine fakat

Göçmen kızlarının

Ezeli sevdasına ermeden…



Muhip Erdener SOYDAN

14 Ocak 1965 Çınar-DİYARBAKIR

2.5/5 Toplam verilen oy :