Ne zamandır sorduğu aradığı da yok gibiyse insan insanı
Merakı hayranlığı da tükenmiştir orda dışarı ve içerinin
Yukarı dersen
Kıyamet yağışlı bir gökyüzü çerliğe çöplüğe
Aşağı dersen çamur çaylak ve yaş.....
Yam-yaş...
Bu balçık batıkta hiç üzülme desem de üzüleceksin bunda şüphe yok..
Eğer yorulduğun nice yolu insanlığı bulurum diye arayışa çıkıp
Bulamadan hüsranına uğradığın
Yine de üzülme diyorum ben sana gelmişken kendine aya bak..
Yıldızlarla görüş
Tanış çimle çiçekle...
Yüzünü temiz ve kirlenmemiş gün doğuşu ışıklara dön
Kendi gözlerinde uyan diediğin rüyayı
Al çık seni çırpınan gönül kafesindeki kuşun kanatlarına kucaklanarak
Belki sen hani
Aklında dinlenip,
Yüreğinde canlanıp
...gizemli, gizli ve sonsuzu
Belki senden öğrenir nasıl seviliri
Dillenip dirilip yeniden şu çapraz ateşlerde kurşunlanarak
Hayatını kaybeden dünya
Dillenip dirilip yeniden insana
Aşkın adını sayıklayarak

Seyfi Karaca........Ocak / 12

2.5/5 Toplam verilen oy :