Sevgiydi gördüğü düşlerin aynasında,
Baktıkça gülümsedi gerçek sandı
Düşlerin bakışlarını
Uzandı bir gülü kopardı,
Tuttu avuçlarında öptü..kokladı..
Anlamamıştı o güne kadar
Bir güle dokunmanın öpmenin değerini
Ve vazgeçilmezliğini..
İçini garip bir sızı kapladı
O gül solmamalıydı...
Birkez daha baktı
Bu defa gördüğü gerçeğin aynasıydı,
Dondu zaman dondu bakışlar
Öylece kalakaldı,
Ne bir adım ileriye
Nede bir adım geriye..
Öptüğü gülün rengi gözlerinden aktı,
İşte ozaman anladı
Gülü bahçesinde bırakmak lazımdı...

5.00/5 Toplam verilen oy : 1