Aman üzülecek diye her işlediği halta dulda olup
Yanlış ve yersiz ahbaplıklarına çabutlar bağlayan
Aman tülüne kılına fiskelik yeller değecek korkusuyla
Nazlı boyunlarına urganlar kördüğümlenmiş
Gelincikler hesabı
Tutulduğu kabus nöbetlerini aşamamış uykuların
En derin ve en karanlık uzaklarında toprağını değiştirip
Kan - teri sırtından sızan saksılıklar kırılacak diye
Bu kadar yan etkili zehirleşmiş
Son hali tabakalarda izmaritleşen
İçilmiş tütünler gibi baş dönmesi ve bulanık
Suyu kir,
Havası boğuk
Arzusu yoğun bakımlık nem,
Ve sürgün toprağı çöl çürüğü ve küf
Kül yutumu ...
Hepten haptan gemisi batık kaptan bu kadar ..
Bu kadar dolap ecza günün yamacında yana yana
Gözü eski bir hayal izinde
Gönlü meçhul bir yığın dibinde kalmış testilerden
Damla umunan güneşi
Alnı al al olmuş bir gül gölgesini geçmek üzereyken
Bu kadar fuzuliye harcanmış zaman
Ve yağmur
İçi ağım ağım kezzap, dışı azad ağlayan yağmur
Vebali boynunadır kendinin kimse mani olup
Yılkıya verdiği aşkın toprağını
Kimse kimin kimsesinden yok habere boynunadır bu hınç
Yol verip bayırlaşdıkca suskunluğunun dikine
Dağlarca yenmiş içilmişin
Geride bıraktığı çöplüğünde yaşamın yolunu kesip
Nefesi tıkalı koyan haramı boynunadır vebal
Haramileri üzülecek diye
Yurdunu yadırgadıysa bundandır o birliktesiz şekil
Yanyanası zoraki..
Gül, gülistan ve kül

Seyfi Karaca..........Haziran / 19

2.5/5 Toplam verilen oy :