Adına ağıt adına tütkü yaktım
Her kez dinledide bir sen duymadın
Karanlığın gözüne bir kirbit çaldım
Her yanım yaralı melhem olmadın

Ben bu kahpe şehirde bir değil bin ölmüşüm
Ağlama yalnızlığına ağlama gece gülüşlüm

Dört duvar ardına mahkum oldu gözlerim
Gecelerin yalnızlığı gündüze nikahlandı
Beni ayakta tutan kalbe inen sözlerin
Sabrım bitmek üzere yüreğim ayaklandı

Ben bu kahpe şehirde bir değil bin ölmüşüm
Ağlma yalnızlığına ağlama gece gülüşlüm

Mutluluğun için adanan kurban olsam
Solgun gözlerinden yeter ki yaş düşmesin
Sana gelen yolda mavzrlerle vurulsam
Mühim değil ki kimseler sevdamı bilmesin

Ben bu kahpe şehirde bir değil binölmüşüm
Ağlama yalnızlığına ağlama gece gülüşlüm

Tel tel düşüyorken saçlarımdan siyahlar
Senden gayrısını görmedi bu gözlerim
Göğsümü siper ettim ateşlensin silahlar
Yeter ki senden olsun kurşun dolsun dizlerim

Be bu kahpe şehirde bir deiğil bin ölmüşüm
Ağlama yalnızlığına ağlama gece gülüşlüm

Mehmet GENÇSOY

2.5/5 Toplam verilen oy :