Hiç dinmeyecekmiş gibi yağmurlarını tutamayan bulutu
Hiç inmeyecekmiş gibi atlı karıncaların
Sevinçleri yerden göğe savrulan
Hayatın çocukluğudur...
Onunla sabahlara kadar uyku yüzü görmeyen hayallerin
Huzur veren kıpırtılarında kişi
Yaşamak denen işi ustayken
Çıraklığa belletip..
Arşın arşın büyüyerek insan olmayı öğrenip
Ya da yanlış ve yalan şeylerde azmanca irileşerek
Olmaktan vazgeçip alçaklara küçülen..
Dileyen yola koyulmuş ışığın kanatlarına binen
Ne miktarınca ne dilediyse
Çıplak rüzgarları ırağfanlayan atlı küheylan
Dileyen ibrişin ipek. ...kumaşa çirkin kuşanmış
Kılınmış haram payınca zül..
Dileyen aşka deli, dileyen aynaya
Dileyen kurcalanmış ibrelerin müessese sahibi,
Dileyen gönle bel bağlayan el kadar kalbinin...
Makinalar durduğunda
Bütün renkleri yutkunup
Hıçkıran siyaha gömülünce günden erte
Gayrı yeryüzünde çocuk adlı insan yalnız
Gayrı ihtiyai ve yalnız....
Her kimde ne kaldıysa hayatına değer diye
Hiç bitmeksizin
Kendi kendince..

Seyfi Karaca...........Ağustos / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :