Sesine salıvermiş gün gibi aşikar
Etrafı kuşatmaya hucumlayan ateşleri
Büyük yangınlara giderken körüklüsü firik
Söker gibi elleri bulaşan yerleri yerinden rüzgarlar
Yerinden oynamışsa o halden yer
Ve yer ...
Yeniden bulabildiği yerlere yerleşirken
Ayın
Güneşin
Suyun
Soğuğun ve sıcağın bulabildiği kapı penceresizlikleriyle
Hayatın gözlrerinin içine baka baka tutulmuştur sevda ki..
O kadar olur yani yangın..ve karanlık büyüye büyüye..
Kendi köşesine çekilip
Naçar başının çarelerine bakınca kör kandil aşki nazardan...
Aşk dedim değil mi ben şimdi...?
Aşk dedim değil mi birden bire ben şimdi..?
De hadi..! Aldı gitti öyleyse başa belasını şu bendeki deli
Ki sonrasını ne ben bilirim, ne gün ...
Ki sonrasını değmeyin gitsin çılgındır ahval
Ondan ötesini değmeyin
Gayrı firarilerim düşünsün

Seyfi Karaca......Aralık / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :