Çok çiğnenmiş acıyı geveleyen laflarla
Dili damağına tutmuş salgın ve ölümü yakın
Hazır buz kristalliğine süslenip
Beyaz düşlenmelerin hemen ilk uykusunda
Donuk ve büyük parlaklıklara
Kekiğin, süsenlerin yetiştiği hayat toprağını rehin vererek
Çizginin dümdüz, pörsük,
Ve donuk sessizliğine cam gibi
Yetmeyi bırak
Hem artıyor, hem kendinden sonraya artırıyor
Kopacağı gürültülere hazırı doğuştan
Unutmuş gitmiş eyerleyip
Göçün kervanını dünden evvele
Evladi
İnsan evladi..
Bir daha ipini kaçırdığı yolu
Fikir edip de
Kendi üstüne uğramayan


Seyfi Karaca.........Kasım / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :