“Nasıl düş göreceğimizi öğrenelim. Belki böylece gerçeği keşfedebiliriz.”
         -Kekerle-
 
“Düşleri gerçekleştirmenin en kestirme yolu uyanmaktır.”
                                                                   -J.M.Power-
 
Haklıydık kendi yaşamlarımızda, kendi sevdalarımızda…
Bazen ağladık, bazen güldük kendi düşlerimizde. Dokundurtmadık pembe bulutlarımıza rüzgârları.
Güneşle her daim dost geçindik.
Saklıydı sevdamız içimizde. Türkülerle haykırdık, şiirlerle haykırdık.
 Oturup gecesinde yıldızlara anlattık sevdamızı. Ağlaştık, yaş doldu avuçlarımıza.
Vurulduk bazen, boylu boyunca uzandık yanı başımıza. Kendi cenazemizi kaldırdık kimseler duymadan. Tanrıdan rahmet diledik gençliğimize.
 Kendi yasını tutardı her yürek. Yalnızlığına isyan edip vuruşurduk duvarlarla. Kan revan düşerdik dizlerimizin üstüne. Avuçlarımızda suretimizi tırnaklardık acısını duymadan.
Hafiften bir yel eserdi penceremizden odamıza. Kokusunu duyardık bir gülün, karanlığında açarken gecenin. Atardık kendimizi gecenin koynuna. Kendi kendimizi aldatırdık.
Bir kırık düştü gördüğümüz aslında. Terli terli uyanırdık sabaha.
Yine yalnızdık yatağımızda. Ne bir gül vardı yanı başımızda, ne de ıslak bir öpücük dudaklarımızda.
 Hep düşlerimizin bize oynadığı bir oyundu bu.
Yine de uyanmak istemezdik düşlerimizden.
 

5.00/5 Toplam verilen oy : 1