güz ağacıydı
dökülür yaprağında
acır yüreğim
dalına konan kuşla

fısıldar sessiz
umut serenadını
yalnızlığını
dalgalar arıtır mı

gökyüzündedir
tutsak alınan günler
yasın duyarsın
düşlersin yokluğunda

dağılmaz bulut
gözüm yollarda kalır
burulur bekle
sarınca benliğini

yürek sızlatır
seviler avucunda
düş tuzağına
düşersem tuz basan ol

130110-4denizli

2.5/5 Toplam verilen oy :