Sonbaharın hüzünlü yaprağını bilir misin?
Eline aldığında buruk bir his bırakır insana,
Dalından yeni düşmüştür oysa yeryüzüne
Alnında açılırya gonca güller senle başlar her anım,
Çözülür dizlerim, sererim ömrümü ayaklarına
İlk gün doğumu senle başlar yine senle biter,
Çabucak bitmeliydi gün batımı
Ellerimi gökyüzüne uzattığımda tutmalıydım adını sen koyduğum her yıldızı
Keşke diyorum kayan yıldız olup saplansaydım yüreğine yaşar mıydım sende ?
Anlamsız gelecek belki ...
Şu garip sözlerimin her cümlesi
Ilık rüzgarın esintisi vardır ya hani üşütür ama huzur verir
Gözlerine bakınca öyle hissediyorum işte...
Irmaklarımın doğduğu yersin dünyamda,
Meçhul bir gemiyim belki okyanusunda
Sana çıkmaz belki girdiğim bu yol
Açmaz belki yüreğinin kapılarını ellerim
Nasılsa bilmeyeceksin yüreğimin derinliklerini
Anlatsam hani bilmek ister misin yine de bende ki seni ?

2.5/5 Toplam verilen oy :