İki bebesiynen kaldı Dudu
Herifi çekip gitti nedense?
Er kısmı değil mi ki ya.
Ya açmadı, yakıştıramadı.
Ya takıp takıştıramadı.
Gönlünce Dudu’sunu her halım
Ondan gitti.

Gün geldi Alamanya’ya gitti Dudu.
Satıp satıp değerlerini.
İki bebesini anasına bıraktı.
Besbelli oradaydı umudu.

Aylar geçti…
“Dudu geldi.” dediler.
Tomofilnen dik bayıra çıktılar.
Delaanlılar sıram sıram oldular.

Bak sen kelli, ne gelişti o.
Uçuk yüzlü Dudu’da ne gülüştü o.
Bet, beniz yerine gelmiş,
O eski Dudu’yu sankim,
Cinler, periler almış.

Bebeleri koşuştular, çocukça.
Oydu her halım anaları açıkça.
Birini sarmaladı döşünün ıscak yerine.
Diğerini doladı arta kalan eline.

İpince sızılarla gözlerinde yaş,
Kucakladı hepten yavrularını.
Düştü bağrındaki taş…

Dindirdi içindeki
Her an çağlayan yası
Duymazlığa geldi,
Konu komşu fiskosu…


Sarı dudu evinin hayatında
Diz çöküp başını kaldırdı Yaratan’a
Sızım sızı hasretlik işte şimdi bitmişti
Çakır Ayşa’nın gızı
O gariban Dudu’cuk
Yad ellerde yitmişti…


Muhip Erdener SOYDAN

09 Mart 1978 Ankara

2.5/5 Toplam verilen oy :