Ey sevgili
Söyle neydi
Bir günün şafağında
Nuh’un Tufanı gibi
Zamansız esen fırtına
Neydi öyle
Gökyüzünü yaran
Yeryüzünde
Kıyametler koparan kasırga...

**

Bak savurdu ikimizi
Seni bir diyara
Beni başka diyara
Sanki
Göçmen kuşlar misali
Daldan dala göçer olduk
Bir o yana
Bir bu yana
Böyle savrulduk durduk...

***

Söyle sevgili
Nasıl bir tufandı öyle
Ne zaman
Toprağa tohum düşse
Umutlar yeşerip
Fidan gibi boy verse
Yeniden tufanlar kopar
Nedense
Böyle yer yerinden oynar...

****

Neydi öyle sevgili
Sanki
Kökünden sökülmüştü
Kök salan koca çınar
Bundandır yaram
Derinden derine sızlar
Ve bu yaradır yar
Bu yaradır
İkimizi etti böyle tarumar...

Muzaffer KALABA

2.5/5 Toplam verilen oy :