Şiir Tutkusu

Menü

Doludizgin Duldalarda Haylizamana Meskenmisafir

Koydugun yerde sesini dinleyerek sana tanidik gelen dünyanin calgilarini sana fisildayan rüzgarin seni geziyorsa kalbinde, cikip gündogumu daglarina bakmasan bile icin disin yasama sevinciyle dopdolu güneslik günlük, sonsuzluk güzelinde günaydinsin.
Koydugun yerde aklin duruyorsa sana mesul ve mukayet, koydugun yerde zamanin akis yönünden ileri geri sapmaksizin kalbin isliyorsa sagina soluna heryönden heryana, bilincin yerindeyse belleyip bulundugun bütün sana seni tarif eden kimin kimsen kimdir yahut ne sualine soruldugundan cok cevabi hazir, vicdanin duruyorsa akla kara arasinda kurulu farkindaliklarin tül kadar ince ayrimina vararak dengesini hayat denen seyle bulan ve asla birini digerinin erine ezip bozmadan karistirip kurcalamadan ve halin duruyorsa en helalinden sevmelerle karsiligini ödesen insanlik mirasinin seni sen yapan askla yanip tutusmalar harciyla yorulup yogruldugun dayanak dirayetliliklerle ve devamliligin duroyorsa; yilgin yememis bezginliklerin yitik yokluguna rezil malamat haczolmaksizin, inatla, inancla, birikimle, emekle, hazla, sohbetle, muhabbetle, azimle, yetenekle, korkusuzca, direncle,güvenle, emin; hosnut, kafi, tedarikli, temkinli, agirbasli, delicos, cocukca,ehil, cömert, kusatilmamis, hür, dengeli, adil, sadik, kesifci, aska bagli, sevgilice gönüllü, yolcu, misafir, insan olmaya ev sahibi….halin keyfinde duruyorsa, yolunu sana kadar yüklenip yorulup yilmadan gelen ve bulgun, bellegin, ilmin, irfanin, özgürlügün , cesaretin ve de fikrin yetiyorsa gecmisten gelerek gelecege gideceginin hasini hasbihalliligini alandan verene devreden i nsan güzeli mirasin…herdaim gün senin devran senindir, günaydinsin…!
Cünkü dokunarak, duyarak , görerek , sezerek, ve yahut bütün bu eleyip süzüp savuran harmanlarla yasam hasadini degirmen degirmen derleyip toparladigin dünya evliligiyin hayalini kurarak seni kesfeden ve sana senin disinda veya sana dair iliskin icerikliligi iliskilendirip hayata baglayan degerliliklere anlam kazandiran hatir-gönüllülügün kuslari oradadir… Daglari oradadir..Derebayirlari ve gökleri ve yerlri …
Arayisa cikan sevgi dagarcikli kesfin sordugu suale cevaben dünyasi hazir, üstüne ciralanip kendini farkettirmek icin saklandigi saklambaclardan birer birer cagrilisina sesveren yanik yankilarla kalbine es muhabbetlendigin kuzulari, cicekleri, börtüleri, calilari, cakillari, zümrütleri, yadeleri, mercanlari, okyanuslari, elmalari, narlari, nohutlari, baska baska illeri ve baska baska yöreleri töreleri ve insanlari hepsi, hepicigi, kaybetmeden belledigine koydugun hafizaya kayitli uyanik bir düs masaliyla, senin oldugun yerdedir , zararziyani mümkünsüzden yitip kaybolmaksizin..
Bu bir kesiftir, her farkina varanin sanki ben bu hali bir yerlerden taniyorum diyecek kadar ayni gönüllercede ayni yol ve yordam yorgunluklarini yokusuna inisine, calisina gülüne, bülbülüne dagina ve dikenine dogrultup o dag senin bu cöl benim yoluyla yolcusunu bir kilan ask klavuzlusu seyirde…Bu kesifte, herkes biraz leyliye rastlayan mecnundur, herkes biraz bugday ekip bicen rencber, herkes gül salkiminda bahar büyüten bahcivan ve herkes bu yolculukta dagda kisli kar, derede baharlayan irmak, tepede güz estiren hoyrat hazan, herkes biraz bu toprakta doludizgin tavda yazlayan dere tepe düz gezen gezgin…
Düzgün Bey bu yolla geldi atinin sirtinda aski daglarla denizlerle güllerle ay ile ikliiiiiiiim iklim yillar boyundan dolanarak kar koynunda, rüzgarin dilinde, yazin güzün daglarinda doruklarinda ve ayin günese gözkirpisarak gecesini gündüzüne sarkilayip türküleyen saziyla ve sözüyle Hayme Ana`yi sevgilim yavuklum diyip Süleyman Sah olaraktan yasam sevdalisi irmaklarda hayata akisip gittigi..Böyle geldi Ertugrul gaziye mirasolan dünyayi dört dolanmaktan seyyah gezgin ask. Anadolu Alparslana böyle geldi sevdali gelinkizdan duvak cözdü…
Osman Bey…böyle yandi bu ocakta elini tasin altina sokarak akrep ciyan demeden hayata uzanan cesaretle kurtla kuzuyla sohbetini ayni toprakta bölüstügü hasretleri yanip buyarak…Atatürk böyle Atatürk ve sevgili oldu Türke, ask yurdu yasama sevincini her gidenden kalan dillere destanliktan olma sohbet ve muhabbetle bir yanip bir buzaydin olaraktan, ele güne rüsvarezil etmeden dagi tasi kusu irmagi dereyi tepeyi topragi tarlayi ali gülü ve herrrenginde hayati bezenip özenen özgür iradeli insan olmayi…
Bir atlikarincalar devri misaliyle dönerdolap mülkü ask devranindan olma helalliktir, Ve eger biz ölmediysek ve eger ayni yüreklilikte adil, cesur, sevgi dolu, vefakar, kifayetli, dirayetli, tutarli, azimli, inancli, atilgan, akilli, vicdanli, bilgin, ilgin, alakadar, dengeli, ve de emin ellerinde daglarin, köylerin, yollarin, kusun kurdun kuzunun yasiyorsak; bu esibenzersiz kesiftir ayni zamanda, ezelden ebede varma yolunda sonsuza süren insan diyari seyrigüzel seyrandan…


Seyfi Karaca.............Subat / 13
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca