Hayatın tanıklığına sırt dönmüş
Eşkiyası bol,
Düzeneği bozuk,
Suratı zebani çirkefliğinde kitapsız kanununu kendince yazan
Böylesi cenderelerde nice mahkemeler kaybedebilir kişi
Mühüm mü...?
İnsanların insanlıktan çıktığı
Ve çıkmamakta inat edenlerin insanlığından çıkanlarca
Dünya evini her yollu hinlikle başına geçirdikleri
Gönlü viraneye yıkık
Aklı uyanmaz uykulara yatık
Fikri canavar çalan düdüklere uyuşuk
Hayali kör...düşü küf...dileği köhne ve kaypak...
Asıl kayıp bu yolla züğürt kazanca ifritlik edendedir ki
Diğer yanda kazanansa davası derdi dünya ile olandır
..ısrarla yaşam yakını tanık olduğu sebebiyle yürekliliğini
Hiç bir pahaya,
Hiçbir yerde ,
Canı-teninden bırakmaksızın hiçbirzaman.....
Hiçbirzaman milim sapmaksızın hayatı işaret ettiği
Canı gönüllüsü güzelcelere
Hiç..
Hiç mühüm değil böylesi meramda dokuzmuş..
Onmuş...
Bilemedin sayısı kaçıncı köhnelerden mahkemelere düşe kalka
Fikrini zikrini kireçli yüzlerine asmakla yetinmeyip
Omzunda betonul sepetlerce taşıdıkları kafasızlığın
Hayattan yokluğunu çivileyenler mıntıkasından kovulmak
Hiç mühüm deği hiç..!
Asıl kaybetmenin esasen ta kendisi olan
Önü alınmaz adaletsizlikle kuduz kuduz kişibaşı salgınlaşıp
Damarında taaa ki insan yanını taşımayacak kadar
Kandan ve candan soğulup
Trampet bozan takımlar gibi bir parmak boyu yanlış
Yahut
Yalanlarda sultalıklar soytarılanmanın sündüklük kazancına
Kendi gözünden çıkamasız çürüğe saplanmaktır asıl kayıp..
ve kalbinden telafisiz ölmekle tümüyle siyaha definsiz...
Yalaşıkda..
Bulaşıkda...
Dalaş döleşikte ölüp gitmekle fertbaşı ebedi
Yüzsüz - izsiz kalıp gitmek olan asıl kayıp...!
Lekeli kuytularda
Kendi cansız bedeni üstünde...
Kirlinin kirlisi azapta...sefilcelerde kurakta

Seyfi Karaca.......Nisan / 11

2.5/5 Toplam verilen oy :