Devransarayda

Bahar toprağında buğlanınca zor hayallerin meskeni
Atlar koşulunca dağlarda tüten dumana
Damlarda otura otura usanmış kar....
Gidesi tutunca diyarı köşküne aşkı çağlayan akar suların
Sorulur mu müsade var mı diye amana gümana
Sebepsin ey gelen konuk
Buyur gel eylen eğlen...
Aşk senin
Saray senin
Köşk senin...

Seyfi Karaca.........Nisan / 2004