Şiir Tutkusu

Menü

Değişmeli Bu Keder Kezzabı Azap

Değişmeli bu görüş alanı bermudi batak
Bütün çıkışları ustasının eline su dökmekle ölüşünü bekleyen
Hayatı silsile veren terbiyelenmiş özgünlük
Ayak yoluyla çokkez suyunda yıkanmış kirliler arasında
Put gibi bekletip duran
Değişmeli bu kendini tanrılayan mutsuz mabet..
Bu dil
Bu il-hak
Bu çarpık insan
Bu bağlık çığlık...
Gelip bugünkü halini görüp anlayacak merhametiyle
Sarılıp kendini
Ölük çukurların içinden çıkarmaya...
Biliyorum..
Elem –keder-azap...
Ve bilumum ağıtlar ininde kümelenenler
Kızgın küpürecekler bana
Fiyakalarını bozduğumdan...
Biliyorum çünkü...
Tapındıkları mezarlıklara dokunduracak kadar
Ne cesaretleri var... Ne başka dil ve halden
Anlayacak kadar kendilerine yakın candaşlar
Biliyorum
Büyüksün...üstadsın...ustasın
....dediklerinin önünde
Kul köle ve secdeden kalkamayanlar
Hep küçük ve çırak kalacaklar...
Eğik..
Ezik..
Zırzır.. köpük kusnuğu kavgaların azgın besilisi...
Biliyorum
..bu milim milim desenlenmiş cin köşkünde
Hep hayat felçli ve yatalak..
Felekçi sihirbazlara zimmetli ve başından tef..
Poselenleşmiş yazar çizer şair güruhundan
Bu fırıldakta sadık..
Nerde ne kadar çokturlar...biliyorum
Yoksa şu haliyle şu kuduz kuduran dünya
Nasıl müsadesini bulurdu...?
Ulu dediklerinin tükürüklerinden kendi ağzındaki
Döküntülere pisi pisine hucumlaşıp yerleşen
Karazindanlık aydın..ya da aynı karanlıktan
Yıldız falcısı tarikan...
Biliyorum...kim kimden daha
Acıya dayanıklı, kim kimden okkalısı kabargın tufan..
Biliyorum elleri bir türlü kendine varmayarak
Başkaları için üretmeyi zevk edinsine
Aynı anaçlıktan kovanladıklarıyla vızır vızır
Ve işlek..
Dilden düşmez nakaratı
Kendini kuklayandan sürçen lisanlarıyla
..yoksuldum..yoksulduk..yoksuluz..
Biliyorum..Hırçınına gangster fişeklenip
Kızıp kızgın köpüreceklerse de bana
Kendilerini bu ölüm vardiyesinde çiflikleyene
Bütün alın açıklığı yürekliliğimle derim ki...
Değişmeli bu dildeki kepazece söyleyiş...
Değişmeli zimmet
Bu zihnet
Bu külfet
Har hur..dalışkın.. bu devri tükenik teslim...
Eğer insan ayıkır
Haşlandığından artık acısını bile duymayan
İpek kozaların çıkıp
İnsan olarak...kendine gelebilirse

Seyfi Karaca.........Kasım / 10
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca