Degirmen durunca
Sessiz yorgun kervanciya yükünü sardi pervane
Kendi agidini esiyordu rüzgar ve pusulasiz kuslar arsiza akran civarlardaydi
Ay,
Hic kimseye görünmeden sessiz süzülüp savustugu silasiz seyirde
Kimseden habersiz cakmak tasindan bir tutam kivilcim yankilandi
Hozan hirkti, dolu dizgin bir poyraz zaman dilimliyordu hancer
Sararmis solmus otlat cirpinip titriyordu degirmen durunca
Yoldan sohbetsiz sus vakti geciyordu
Uzak bir dag yamaciydi, dolan ha dolan yoklugun kiyisina konup giden evler
Kapida bir cift sogan bagiydi
Duvarda solgun kirec sivasiz badana
Ortalikta catlamis kaysi cekirdegi ve bellim belirsiz bir iz…
Degirmen durunca zavar ziyan silasiz beldesiz
Hersey ve heryer kimi caglaya kimi cicege ayan beyan isim cisimsiz
Körpe cagi baslamadan biten azat hickirigindaydi
Degirmen durunca,
Yazik yarelerde garip sefil sonbahar ..

Seyfi Karaca…………..Ekim / 1992

2.5/5 Toplam verilen oy :