Şiir Tutkusu

Menü

Defnolmus Insan Kumasi

Öyle boslukta bakip duruyor evler gürültüler koparan catlakta
Ucu acik bir kacagin kirik köseleri ücgenligini yitirmis kristal prizma
Parladikca yakutlasiyor insan
Parildadikca simsimlesiyor sin
Yaldizlastikca yildiz saniyor iyiden iyisine uzaklasip giderek yerden
Yukari dogru oradadir diyerek herseye sahip olan tanrilar
Benim olsun, olsun da ..birsifirolsun benim olsun diliyle ahrazlasip
Yaman yarislarin azmanina birinci gelmek icin kendini uzaklasan yildizlara dogru
Asip carmihlayarak safirlesip zümrütlesiyor iyceden iyceye
Tas kesilip yuvarlandigi dipsiz kapkaranlikli zifire
Duvarda beti benzine soluk dünya, kapida cok tokmakli düzenek
Cikip gidiyor insan kendi hayalinden ve düsünden
Bir daha izine rastlanmamaya cekilip cikiyor durumu ceheneme düsene kurtarip
Hayalet formatinda cercevelesiyor yitigine yabana
Bilmem kac carpigi kac ,,,
Köseler kapmaci ebatta

Seyfi Karaca…….Kasim / 12
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca