Gah hancı
Gah yolcu
Kimi gün eyvanda eğlenen kırık bir candır misketen
Camsarayların sırçalarında eyvan eyvan yololup
Bende duran adsız hisar hem hancı
Hem yolcu mahsus
Yaralı siyaları soğuğa sinen gece ışıklarını
Suya sızan ay gönüllüsü hayalleriyle bilmem azad
Bilmem meçhul...
Sütleğen tomurcuklarından bir ziya..
Burcundan yağmur bulutları çisil çisil yere düşünce
Görünen yanım gece,
Görünmeyen bakışlarım günuğrun hasretlerinde giz.
Nasıl özlemlerse öyle kendi canevinde kaynayan kor gibi
Usuuuul usul yağan sessizliğin saklısında
Ele geçen her boşluğu dost diyip
Saçlarını okşandığı hatırlara çözen rüzgarlar delisi zamanda araf
Kimselerin bilmediği hallerde gizlice yadelli
Öyle yükleniyor ki bana doğru tütüp gelen yangın
Vakitlerden geçvakit gece halbu ki..
Sarılmış efsunlara saklambaç güzeli türlüsünden
Dağdan aşkın
Yoldan ırak
İlden avara...şaşkın..
Çal be güzel
Güzel çal be, güzel çal...
Bu dem bana hem hancı,
Hem yolcu
Çal güzel çal...
Derdi depreşmiş duyunca yerlerin göklerin
Birbirine hasretten
Tutuşmuş gitmiş kendi bağrında kıvılcım kozası
Çal be ipek kalpli güzel, güzel çal
Ki ismmizin iki adı
Sevgilicelere kalsın..

Seyfi Karaca...........Mart / 11

2.5/5 Toplam verilen oy :