ÇİLELİ SEHER

O pamuk elleri nasırlar tutar
Toprağı kazarken çileli seher
Kurumuş ekmeği katıksız yutar
Hayatı yazarken çileli seher

Elinde malası harcı karıyor
Ne bitmez çilesi mekik sarıyor
Yıkıldı duvarı çare arıyor
Fayansı dizerken çileli seher

Bir yanda ırgatlık bir yanda ana
Kaderi gülmedi şansından yana
Zalim koca alır üstüne kuma
Canından bezerken çileli seher

Omzuna yüklemiş çeker sabırla
O nemli gözleri çıkar kahırla
Günü akşam eder davar ahırla
Kendini ezerken çileli seher

Toprak ana denmiş ikisi birdir
Onda ’ki bu sevgi cihanda serdir
Değer biçemezsin onlar safirdir
Solunda gezerken çileli seher

Sehe’im ağlarken yaş ile doldu
Tomurcuk gül iken açmadan soldu
Bebeği beşikte derbeder oldu
Ummanı geçerken çileli seher

SEHER

2.5/5 Toplam verilen oy :