Bakiyorum ay doguyor daglardan buyana dolu dolu dolunay
Tepelerde sessiz kar ugultulari buz aksinde tiriltitrek ve beyaz
Bakiyorum güz dallari gafil gezerken eteklerinden tutusmus takvimlerde gramafon kül
Bakiyorum dudaklarindan öpercesine sular hayal meyaledeiyor pinarlarda uzak
Bakiyorum alacakaranliklar sökülüyor bagrinda sarilan bozbulanikligin
Hayir üsümüyorum bile
Nasil hani evin penceresinde dilsiz bir cocuk gibi gece
Kar tepelerindeki ilk mum isiklarina gülümseyerek
Yanar sönerken kimsesizlikteki bilmece

Seyfi Karaca……….Ekim / 12

2.5/5 Toplam verilen oy :