Düştüğü toprağa can bağlayan çınarların yüzyıllarını
Yorulmaksızın salındığı gölgelere bütün bir evreni sığdıran
Geceleri yalnız ay, öteleri sardıkça saran koskocaman bir ıssızlık
Ve belki de aydan zührelerden bile yoksun
Kıpırdayan her fısıltının zifirlerine üst üste efiil efil yaban yağdıran
Kırık kanatlı düş
Ne denli bir çölün hiç olmadığı mecnunluklar kadar
Ve büsbütün bir yangının
Hiç yüzünü görmediği koruna düşülmüş ateşlerinden kibritsiz
Vakti ertelenmez bu yolculuğun gailesini kendin mi bildin.?
Duraklarından yorgun bir rüzgar bile
Gurbetsindiği uzakların selamını alıp getirmeyen
Yoluna çıkmışsan böyle bir yalnizdan bir başka yalnıza beni
Yıldan yıla haram bir elveda bula yitire beni
Değil mi o ateşsiz ağrıların tüttüğün bütün dokunuşlarıdan
Kop koyu cilet yarasında bula bula beniiii
Bilenmiş usturalar sancısıyla çillenmiş güzü konan göçüren
Sop soğuk kanatlarına toplanırcasına öksüzlüğü
Ben de sızlayan dalların
Döküldüğün güz değil midir beni.?
Seni yokta varda hani
Hayaline uyku tutmazım
Kervanı yükü çiçekten..Hani o...eskisi yeni
Yinesine genesine
Beni diyen bahar( mısın) dın...??

Seyfi Karaca

2.5/5 Toplam verilen oy :