Böyle bitmemeli, dedi genç kadın...
Böyle bitmemeliydi..
Aşkların çabuk tüketildiği, harcandığı 15’li yaşlarda değillerdi...
Bu duyguların her zaman rastlanmayacak duygular olduğunun ikisi de farkındaydı....
Her gün olmazdı, iki yüreğin bu kadar birbirine değmesi.
Değdiğinde çarpması...
‘Önemlimsin, hoş geldin hayatıma’ sözü bu kadar çabuk harcanamazdı...
Bir şey yaşayamadan daha yarım bırakılamazdı.
‘Sen benim sevgilim, arkadaşım, kadınımsın’ demek de, bu kadar basit olmamalıydı.Bu kadar kolay olmamalıydı.

Oysa onu hayatının tam ortasına oturtmuştu genç kadın...
İçselleştirmişti, sevilebilirliğini sevmişti...
Geçmişin açtığı yaraların tekrar kanaması olasılığı mıydı, her şeyin yarım bırakılmasına sebep..
Korkularına yenilmesi miydi..
Yoğun duyguların getirdiği sorumluluktan kaçıştı belki de biraz...

Genç kadının da yaraları vardı, kabukları kopabilecek, kanaması olası...
Bu gerçeğe rağmen denemek istemişti....
Kadınların erkeklerden daha cesur olması mıydı buna neden,
Yoksa sevgisizlik miydi içinde yaşadığı...
Peşine düşecek bir rüya arayışı mıydı
Korunma, kollanma içgüdüsü müydü, ellerinin titremeden uzanması ona...
Nerden bilebilirdi içinin bu kadar acıyacağını....
Yarım kalmışlık duygusunu bu kadar yoğun yaşayacağını...
Nasıl bilebilirdi...

Böyle bitmemeli, dedi genç kadın...
Böyle bitmemeliydi...

2.5/5 Toplam verilen oy :