Bir elinde kuru bir parça ekmek
Kemiriyordu
Açtı besbelli
O kadarda çaresiz ve küçük ki
Onun sucu ne idi
Sacları yapış, yapış
Yüzü su görmemiş günlerce
Kir içinde
Elbisesi yırtık ve kirli
Ayakları çıplak toz toprak içinde
Gözler iri, iri bakıyor
Korktuğu beli bakışlarından
İçimden geçiriyorum
Onu nasıl sevindirebilirim diye
İşim var acele
Bir çukul atamı versem
Çok komik geliyor bana bu düşünce
Yanına yaklaşıp eğiliyorum
Benimle gelir misin diye soruyorum
O, o kadar korkuyor ki
Kaçmaya çalışıyor
Tutmak istiyorum
Daha çok korkutmaktan çekiniyorum
Amacım yardım etmek
Ona bunu anlatamıyorum
Gitti
Ben baka kaldım
İnsanlığımdan utanıyorum ( oysa boş laf bunlar )
Utandım da ne oldu
Onun için hiçbir şey yapamadım
Utancımla baş başa kala kaldım

2.5/5 Toplam verilen oy :